Bence kö?e yazarl???m?zda “tutars?zl?k” en az “vasatl?k” kadar önemli bir problemdir ve do?rusu, onu telaffuz eder etmez de akl?ma ilk gelen isimlerden biri Serdar Turgut olmaktad?r.
ALPER GÖRMÜ?'ÜN TARAF'TAK? YAZISI
Medyada “vasatl??a” sava? açan yazar?n “tutarl?l?k” sorunu...
Ak?am gazetesi yazar? Serdar Turgut, medyadaki “vasat kö?e yazarlar?” ele?tirilerini yak?nda “isimlendirmeye” ba?layaca??n? duyurdu. Bu yaz? yay?mland???nda sözünü yerine getirmeye ba?lam?? bile olabilir... Kö?e yazarl???m?zda vasatl???n ciddi bir problem oldu?una ben de inan?yorum, fakat bu problem üzerine yaz? yazmaya soyunan bir ki?inin bagaj?n?n ba?ka ciddi problemlerle yüklü olmamas? gerekir.
Bence kö?e yazarl???m?zda “tutars?zl?k” en az “vasatl?k” kadar önemli bir problemdir ve do?rusu, onu telaffuz eder etmez de akl?ma ilk gelen isimlerden biri Serdar Turgut olmaktad?r.
?ki ay kadar önce Yeni Aktüel dergisine yazd???m Serdar Turgut portresine “Türkiye’nin en ?ahane bireyi” ba?l???n? koyarken, Ümit K?vanç’?n taa 2000’de Medyakronik döneminde Turgut’u anlat?rken ba?vurdu?u bir “birey” tarifinden yararlanm??t?m. ?öyleydi Ümit’in tan?m?:
“Kendi d???ndaki hiçbir ?eye kar?? sorumlulu?u bulunmayan, herhangi bir ‘de?er’e tâbi olmayan, tutarl? olmas? gerekmeyen, tek referans? kendi keyif, niyet veya ç?kar? olan, bunlar? da can? istedi?inde de?i?tirebilen, ?ahane birey...”
Ümit’i k?zd?ran ?ey, Serdar Turgut’un Avustralya yerlileri Aborjinlerin varl?klar?n? günümüzde de sürdürebilmelerinin s?rr?n? sökmeye çal??t??? yaz?s?yd?:
“O kadar vah?i ortamda varolabilmelerinin tek yolu, sürekli daha da büyük bir çirkinli?e do?ru evrilmeleriydi. Evrile evrile öyle bir noktaya geldiler ki, ormandaki en vah?i ve ac?mas?z hayvan bile bu insanlar? gördü?ü anda onlara ac?yor ve yemekten vazgeçiyor.”
Ümit’e göre Serdar Turgut tipik bir “?ahane birey”di:
“Tebrikler Serdar Turgut, ‘Öteki Türkiye’ tart??mas?yla insanlara vicdan, ahlâk gibi kavramlar?n önemini hat?rlatt?n, ama hemen ard?ndan nedense bütün bunlar? ciddiye almamam?z gerekti?ini anlat?yorsun.”
Serdar Turgut’u y?llard?r izliyorum ve her y?l Ümit K?vanç’a biraz daha hak veriyorum. Neden sürekli olarak bir uçtan öbür uca savrulan ?eyler söyledi?inin üzerinde çok dü?ündüm, sonuçta “ya?am tarz?”n? ve kendi ihtiyaçlar?n? her ?eyin önüne koyan biri olarak yapt??? her analizin kendi korkular?n?, iyimserliklerini, öfkelerini yans?tt???na karar verdim. Belli bir anda kime, hangi gruba öfkeliyse yaz?lar?yla bir süre onlar? ha?l?yor; daha sonra öfkesi yön de?i?tirdi?inde yaz?lar?n?n yönü de tamamen de?i?ebiliyor.
Serdar Turgut’un “Beyaz Türkler”i...
Söylediklerimi, portresini yazarken ba?vurdu?um birkaç kar??la?t?rmal? örnekle temellendirmeye çal??ay?m...
Portresini yazd???m s?ralarda (nisan ba??) bir zamanlar “hayat tarzlar? be? duyular?yla s?n?rl?, dü?ünce aramay?n” diye hakaret etti?i “Beyaz Türkler”i ülkenin belkemi?i sayma dönemindeydi... Mesela 27 Mart 2009’da “liberal fa?ist”lere hitaben “Cumhuriyeti ve Atatürk’ü seviyorum, var m? buna bir diyece?iniz?” ba?l???n? koydu?u kö?esinde “Cumhuriyet’i ve Atatürk’ü sevenler”i ?öyle tarif etmi?ti:
“Biz Atatürk’ün kurdu?u modern ülkede ya?amak isteyen, düzgün çocuklar yeti?tirmekten daha büyük arzusu bulunmayan ve tercih etti?imiz hayat tarz?n? ya?arken kimsenin de tercihlerine kar??mamak gerekti?ini bilecek kadar aile terbiyesi olan insanlar?z.”
Oysa, “kimsenin tercihlerine kar??mazlar” dedi?i bu insanlar?, çok de?il 15 ay önce bak?n nas?l anlat?yordu (4 Ocak 2008 tarihli “Beyaz Türkler” yaz?s?ndan):
“Soyutlama yaparak dü?ünmeye al???k olmad?klar? halde, kendilerini kurnaz olarak tan?mlad?klar?ndan, ‘life style’lar?n? tehdit alt?nda gördüklerinden (bu life style ise sadece be? duyu üzerine kurulmu?tur. ?çinde ö?renmek ve dü?ünmekle alakal? faaliyet katiyen yoktur) güya araya o laf? s?k??t?r?p AKP’yi uyaracaklar?n? san?yorlar. (...) Y?llar boyunca bu insanlar be? duyular?n? tatmin etmek için doyas?ya ya?ar, dünya umurlar?nda de?ilken, ba?ka baz? insanlar ‘farkl?l?klara sayg?’ bekliyorlard?. Dü?ünmeye, soyutlama yapmaya al???k olmad?klar?ndan bu sayg?y? veremediler. Sadece ‘bugün ne yeriz, ne içeriz, kiminle yatar?z’? dü?ünmekle yetindiler.”
?imdi de bugünlere gelelim... Serdar Turgut “Türkân Saylan’?n ard?ndan yürüyenler” için bak?n ne diyor:
“Cenazeyi laik Türkiye’nin bir gösterisi haline dönü?türenler, Türkan Han?m’?n arkada?lar?, cenazeye özel ilgi gösteren TSK ve Deniz Baykal, laikli?e makul bir yeni tan?m getirmenin, diyalo?un ve Türkiye’nin önünü açma imkân?n? kapad?klar?n? görmüyorlar maalesef. Güzel ya?am?? ve güzel i?ler de yapm?? olan Türkan Han?m’?n ya?am?n?n toplumun bir bölümünü ötekile?tiren ve yabanc?la?t?ran bir yönünün oldu?unu da hat?rlamam?z gerekiyor.” (Yaz?n?n ba?l??? da çok ?ey söylüyordu asl?nda: “Ya o korkunç ikna odalar?na Kardelen k?zlar? sokulsayd??”)
Bu türden “sal?n?ml?” yazarlar, esasen ülkedeki a??r? kutupla?m?? politik hayat?n tad?n? ç?kart?yorlar. Çünkü bugün “ak” dediklerine yar?n hiçbir ciddi gerekçe göstermeksizin “kara” dediklerinde, evet kutuplardan biri ona veryans?n ediyor ama öbür taraf da maziyi hiç hat?rlatmadan bu “yeni fikir” sahibini ba?r?na bas?veriyor. Çünkü a??r? kutupla?m?? ortamlarda taraflar tutarl?l?k aramazlar; “biz”den seslerin ço?almas? daha önemlidir.
Serdar Turgut’un “ulusalc?lar”?...
Al?n mesela: “Ulusalc?l?k bir hastal?kt?r” (1 Nisan 2008) yaz?s?n? yazd???nda, bu ak?m?n hakikaten hastal?kl? bir ideoloji oldu?una inanan ve bunu y?llard?r savunanlardan hiçbir tepki gelmedi. Hiç kimse kalk?p, bu yaz?n?n sahibinin Ak?am gazetesinin genel yay?n yönetmeni olarak yazarlar?na “önce vatan” direktifi verdi?ini de hat?rlamak istemedi:
“‘Önce vatan’ diyen, Türkiye’nin sorunlar?na, k?rm?z? çizgilerine sahip ç?kan bir gazete yapmak istiyorum. Yak?nda gazetenin logosu de?i?ecek. ‘Önce vatan’ diyece?iz logoda. (...) Çünkü vatan?n elden gitmekte oldu?unu dü?ünüyorum. Bir oyun oynan?yor Türkiye ile ilgili. Bunu göstermek de amac? olacak bu gazetenin. Kö?e yazarlar?ndan da bunu rica ediyorum. Bu gazetede her yelpazede hayat? yazanlar var. Onlara ‘Önce vatan? ön plana getirin. Sonra ne yaparsan?z yap?n,’ diyorum.”
Biraz tutarl?l?k gözeten, biraz entelektüel vicdan? olan biri, bizzat kendisinin “hastal?k”?n mikroplar?ndan biri oldu?unu fâ? eden bu sat?rlar ortadayken, kalk?p ?unlar? nas?l yazabilir:
“Bu tarikattaki insanlar, aynen dünyan?n sonunun geldi?ine kendini inand?rarak ç?ld?ran tarikattaki insanlar gibi Türkiye’nin sonunun geldi?ine kendilerini inand?rarak ç?ld?rm??lard?r. Asl?nda ‘Ç?lg?n Türkler’ ba?lant?s? da budur.” (“Ulusalc?l?k bir hastal?kt?r”, 1 Nisan 2008.)
?unu da unutmay?n, yazar?m?z, bu sat?rlar? yazmas?ndan üç y?l evvel “?u Ç?lg?n Türkler”i gazetesinin man?etine ta??m?? ve ?öyle yazm?? biridir:
“Dünkü man?etimizde yer verdi?imiz ‘?u Ç?lg?n Türkler’ ad?ndaki kitap zor ko?ullar alt?nda özveriyle taviz vermeden mücadele edip kafas?n? dik tutmay? beceren bir ülkenin milyonlar taraf?ndan nas?l da özlendi?ini göstermektedir.” (“Bugünlerin gelece?i belliydi”, 11 A?ustos 2005.)
Ben Serdar Turgut’u, her siyasi me?repten kö?e yazar?n?n tek bir gazetede biraraya getirilmesiyle olu?turulan kakofoniye (yay?n yönetmenleri ona “ço?ulculuk” diyor) benzetiyorum. Fark ?urada ki, o bunu tek ba??na yap?yor. Ve problem ?urada ki, kimse bunu dert etmiyor, “adam ne dü?ünüyorsa, ne hissediyorsa onu yaz?yor, ne var bunda” diyor... Kakofoniye nas?l ço?ulculuk diyorlarsa, tutars?zl??a da samimiyet diyorlar...